நண்பா, நரகாசமாச் சத்தம்பண்ற கருவிகூட, அவள் கையில இருந்தா, இனிமையான இசைமாதிரி ஒலிக்கும்.
நண்பா, நான் நேத்திக்கு நம்மூரு வயல்பக்கமா போயிருந்தேன். அங்கப் பக்கத்துல வெட்டுனமரங்கள அடுக்கி வெச்சுருந்தாங்க. அதுமேல சாஞ்சு ஒக்காந்து ஓய்வு எடுத்துட்டு இருந்தேனா. அப்போ, தினைப்பயிரெல்லாம் சாப்பிட்டு இருக்குற கிளிங்கள ஓட்டுறத்துக்கு அவ வந்தா.
கையில டப்டப்னு சத்தம்பண்ற கிளிய பயமுறுத்துற கருவி வெச்சுருந்தா. ஆனா அவ கையில இருக்கிறதுனால அந்தக் கருவியோட நரகாசமான டப்டப் சத்தம் தாளம் மாதிரியும், அவ வளையல் சத்தம் அழகானப்பாட்டுமாதிரியும் கேட்டுச்சு. அந்தக் கிளிங்கக் கூட, தலைவி ஏதோ இனிமையாப் பாடுறாங்கன்னு நெனச்சு, பயப்படவே இல்ல; பறக்கவும் இல்ல. அதுகமாட்டுக்கும் மகிழ்ச்சியா தினையத் தின்னுட்டு இருக்கு. கிளிங்க பயப்படவே இல்லையேன்னுட்ப் பாத்து, வருந்தி, அவக் கண்ணுல தண்ணி நிக்குது.
நண்பா, நீ அந்த மலைப்பக்கம் போயிருக்கீல்ல. அங்க ஒரு சின்னச் சுனை இருக்கு, பாத்திருக்கியா. அதுல, அழகா வெள்ளவெளேர்னு குவளைப்பூப் பூத்திருக்கும். லேசா மழைப்பெஞ்சதுக்கு அப்புறம், குவளைப்பூ இதழ்களெல்லாம் கொஞ்சம் விரிஞ்சு இருக்கும்; அவை அவ கண்ணிமைகள். பூ நடுவுல, மழைத்தண்ணி வெளியேச் சிந்தாம, மொதக்கறமாதிரி தங்கிருக்கும்; அவக் கண்ணீர் அது மாதிரி. அப்போ கருவண்டுவந்து, பூ நடுவுல உக்காரும்; அவளோட கருவிழி.
சுடுபுன மருங்கிற் கலித்த வேனற்
படுகிளி கடியுங் கொடிச்சிகைக் குளிரே
இசையி னிசையா வின்பா ணித்தே
கிளியவள் விளியென வெழலொல் லாவே
அதுபுலந் தழுத கண்ணே சாரற்
குண்டுநீர்ப் பைஞ்சுனைப் பூத்த குவளை
வண்டுபயில் பல்லிதழ் கலைஇத்
தண்டுளிக் கேற்ற மலர்போன் றனவே
(கபிலர்)